Μια ακόμη επιτυχημένη μετάκληση ξένης θεατρικής παραγωγής στο Ελληνικό Φεστιβάλ, το πολυσυζητημένο Quartett σε σκηνοθεσία του δαιμόνιου Robert Wilson με πρωταγωνιστές την Isabelle Huppert και τον Ariel Garcia Valdès, έσπασε τα ταμεία και δικαίωσε τις ανανεωτικές επιλογές του Γιώργου Λούκου. Μια παράσταση - βάλσαμο για όσους δεν έχουν την ευκαιρία ή την δυνατότητα να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να δουν σύγχρονο θέατρο κι επαγγελματίες ερμηνευτές σε μια παράσταση συνόλου.Ο Heiner Müller έγραψε το Κουαρτέτο, ένα έργο βασισμένο στις Επικίνδυνες Σχέσεις του Choderlos de Laclos, το 1980. Το θέμα είναι χωρίς αμφιβολία διαχρονικότατο, ο έρωτας που μετατρέπεται σε μίσος, ο πόθος της εκδίκησης, της καταστροφής κι εν τέλει της αυτοκαταστροφής. Ο αγώνας να φας τον άλλον, για να μην σε φάει εκείνος σε ένα περίπλοκο παιχνίδι ρόλων, όπου οι δύο πρωταγωνιστές αλλάζουν συνεχώς φύλο, ρόλους και προσωπεία, παλεύοντας να μην αφανισθούν.
Ο Robert Wilson έστησε μια καλοδουλεμένη παράσταση, αντιπροσωπευτική της τελειομανίας που τον διακρίνει. Παίζοντας με τα χρώματα, όπως ο ζωγράφος παίζει με τα χρώματα της παλέτας του, δημιούργησε ένα εικαστικό περιβάλλον με συνεχείς εναλλαγές σκηνικών με την χρήση φορμαλιστικών όγκων και υφασμάτων, χρησιμοποιώντας εκπληκτικά το παραδοσιακό κυκλόραμα, το οποίο αρκετοί σκηνογράφοι θεωρούν παρωχημένο τις τελευταίες δεκαετίες. Πάνω στην σκηνή οι ηθοποιοί δρούσαν, σαν κινούμενες χρωματιστές φιγούρες, η μοβ Merteuil, ο κατακόκκινος Valmont, η πράσινη κοπέλα, ο λευκός νεαρός και ο απόκοσμος, με το χρώμα του πάγου, παππούς. Συνδετικός ο καθοριστικός ενοποιητικός ρόλος του φωτισμού, που στα χέρια του Wilson κάνει θαύματα.
Η Isabelle Huppert καθήλωσε με την ερμηνεία της, έχοντας δουλέψει την κάθε λεπτομέρεια του τόσο γυναικείου χαρακτήρα της Merteuil και κέρδισε επάξια το δυνατό χειροκρότημα του κοινού. Η μαγευτική παρουσία της πάνω στην σκηνή μαγνήτιζε, ενώ η τελειότητα της κίνησης συμπλήρωνε την μεγάλη υποκριτική της τέχνη. Ο συμπρωταγωνιστής της Ariel Garcia Valdès, δεν υπολειπόταν σε κίνηση, λόγο και βάθος υποκριτικής ερμηνείας, δουλεμένης και στην παραμικρή λεπτομέρεια, στο ερωτικό παιχνίδι του Valmont με την Merteuil.
Μια παράσταση – πρότυπο για την δουλειά συνόλου που την χαρακτήριζε, την οποία και θα έπρεπε να θέτουν ως παράδειγμα οι ελληνικοί θίασοι, των οποίων δυστυχώς, σε μεγάλο ποσοστό, οι δουλειές χαρακτηρίζονται από προχειρότητα κι ασυναρτησία των επιμέρους μερών της παράστασης.
Μετάφραση: Jean Jourdheuil και Béatrice Perregaux
Σκηνοθεσία, σκηνογραφία, φωτισμοί: Robert Wilson
Mουσική: Michael Galasso
Κοστούμια: Frida Parmeggiani
Ερμηνεύουν: Isabelle Huppert, Ariel Garcia Valdès, Rachel Eberhart, Philippe Lehembre, Benoit Marechal
Ελληνικό Φεστιβάλ
Εθνική Λυρική Σκηνή (Θέατρο Ολύμπια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου