Να πω ότι μου έλειψε η Αθήνα, θα 'ναι μέγα ψέμα, να πω ότι μου έλειψε το θέατρο, επίσης. Μερικές φορές η αβυσσαλέα απόσταση μόνο καλό κάνει σε μία θυελλώδη σχέση. Και τέτοιες ακριβώς λογίζονται οι σχέσεις μας με την τέχνη (και όχι μόνο) εδώ πέρα. Love and hate relationships, αγαπητοί μου, μόνο αυτές σε απαλάσσουν από το ζόρικο χαρακτηρισμό του ξενέρωτου, και η επιστροφή μας βρήκε να χαιρετίζουμε με πάθος κάθε δημοτική (και μη) διάθεση για πολιτιστική αποκέντρωση εντός των πυλών. Όπου ο γράφων φυσικά εννοεί τις απόπειρες της δημοτικής αρχής και άλλων πολιτιστικών φορέων τα τελευταία χρόνια να διογρανώσει εκδηλώσεις μουσικές, θεατρικές (και κινηματογραφικές εσχάτως!) σε κάθε πλαγιά και ραχούλα της πρωτεύουσας, ώστε να μην μείνει κανείς παραπονεμένος , όπου το κανείς επιζητά να συγκεντρώσει υπό κοινή σκέπη κάθε φιλήσυχο πολίτη, ντόπιο ή αλλοδαπό --και δε φαντάζεστε πόσο προσφέρει στην ομογενοποίηση μακροπρόθεσμα και σε μια πρώτη φάση στην δειλή εκμάθηση του πρωτόκολλου της ομαλής συμβίωσης πάνω στο πολύχρωμο αθηναϊκό μωσαϊκό μας.Μία από αυτές τις απόπειρες ( η περυσινή και άκρως επιτυχημένη αναζωπύρωση της τέχνης στο Αττικό Άλσος έχει πάρει το δρόμο της και θεωρείται ήδη θεσμοποιημένη) είναι το 2ο Φεστιβάλ Κολωνού που δεν έχει ακουστεί όσο το πιο πλούσιου και γκλαμουράτου προγράμματος αδερφάκι του. Καιρός λοιπόν να ακουστεί, αρχικά γιατί ο Κολωνός είναι μια ιστορική γειτονιά --εκεί κοντά δεν ήταν η Ακαδημία Πλάτωνος; εκεί δεν έμενε και η Μαντάμ Σουσού;-- και κατά δεύτερον γιατί φιλοξενεί αξιόλογες εκδηλώσεις. Μπορεί να μην είναι υπερπαραγωγές, αλλά το budget και οι stars δεν είναι το παν στη show-biz (!). Μια από αυτές σήμερα μας τράβηξε το ενδιαφέρον επειδή εκτός από φαν του Ροίδη, είμαστε και φαν των ευφάνταστων δραματοποιήσεων. Στα ξεκινήματα λοιπόν του Φεστιβάλ που από τις 25 Αυγούστου έως τις 15 Σεπτεμβρίου θα μας πνίξει σε κύμα "πολιτιστικών δρώμενων προσβάσιμων σε όλους τους πολίτες της Αθήνας" εμείς επιλέγουμε με σύνεση Το παράπονο του Νεκροθάπτου που έχει πιασάρικο concept (βλ. νεανικούς ρυθμούς και μεταφορά στη σύγχρονη εποχή) και γνωστούς (μας) και εγγυημένους συντελεστές. Σημειοτέον: η είσοδος είναι ελεύθερη σε όλες τις εκδηλώσεις, μία κάθε μέρα.
Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Σωτηρίου
Αφήγηση: Μάγια Λυμπεροπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλίκη Αρναούτη
Μουσική: Γιώργος Διαμαντόπουλος
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Κινησιολογική επιμέλεια: Ευριδίκη Σαμαρά
Παίζουν: Στάθης Βούτος, Εύα Σιμάτου, Γιάννης Φίλιας, Αλέξανδρος Σωτηρίου
Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού
Καπανέως & Ιωαννίνων, Κολωνός, 210 3621601
2 σχόλια:
Καλώς όρισες
μας έλειψες
Καλώς σας βρήκα...
(σνιφ, ευτυχώς που έχω τους αγαπημένους μου στην Αθήνα, γιατί αλλιώς το μαράζι για τον αποχωρισμό μου με τις αμμουδιές θα 'ταν αβάσταχτο!)
Δημοσίευση σχολίου