Καλό μήνα με το Φεστιβάλ Αθηνών

Εν έτει 2007 το Φεστιβάλ Αθηνών άλλαξε. Δεν απευθύνεται πλέον μόνο σε κατοίκους της παλαιάς Αθήνας και των βορείων προαστίων που μετρούν τουλάχιστον πενήντα καλοκαίρια εύπορης ζωής και αρκετά πενηντάευρα ανά εισιτήριο. Απευθύνεται περήφανα και στους εναλλακτικούς θεατές —και μέσα βάζω φοιτητές, wannabes, νέους με καλλιτεχνική ροπή και κυρίως με παθολογική αγάπη προς τις νέες τεχνολογίες /New Media (αυτούς δηλαδή που θα καθίσουν κυρίως στο Άνω Διάζωμα, αλλά θα εκτιμήσουν το εκάστοτε θέαμα πολύ περισσότερο απ’ όσους κάθονται φάτσα κάρτα στους τιμημένους καλλιτέχνες).

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται καταρχήν από τη μοναδική, υψηλής αισθητικής νέα εκδοχή του site του Φεστιβάλ (που το βρίσκετε σε δύο domains, γιατί ή είμαστε το μεγαλύτερο-καλύτερο-πιο-μουράτο fest στα ελληνικά χώματα ή δεν είμαστε) Ακολουθώντας τα url greekfestival.gr ή hellenicfestival.gr φτάνετε σε μια δίγλωσση σελίδα που οι ηλιαχτίδες ή φεγγαραχτίδες, αναλόγως την ώρα, δεν εγκαταλείπουν ποτέ. Θα ψάξετε με άνεση το πρόγραμμα κατά ημερομηνία, είδος, χώρο κτλ, το φωτογραφικό υλικό θα σας κατατοπίσει οπτικά και σίγουρα τελικά θα πειστείτε πως το Φεστιβάλ δεν είναι πια παρωχημένο, αντιθέτως ανέλπιδα προχωρημένο.

Έχει, για του λόγου το αληθές, φέτος για πρώτη χρονιά ενσωματώσει το Synch Festival, φέρνοντάς το από το Λαύριο στο Γκάζι . Έχει προσθέσει νέους χώρους στο δυναμικό του όπως το Σχολείον και το χώρο Πειραιώς 260, έχει εμπλουτίσει το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα με διαφωτιστικά σεμινάρια και το ‘χει ρίξει στα μοντέρνα θεάματα.

Γιατί Μήδειες και Αντιγόνες έχουμε δει πολλές, αποτελούν κλασική αξία και είναι πάντα in, δε λέω, όμως μια Μήδεια στα αλβανικά σίγουρα δείχνει ότι ανοίγουμε τους πολιτιστικούς ορίζοντές μας και μαχόμαστε ενάντια στην ξενοφοβία πιο ενεργά, υποβοηθούμενοι και από την τέχνη των αρχαίων κλασικών. Επιπλέον, φέτος τα σύνθετα θεάματα έχουν την τιμητική τους ορίζοντας καίρια την εποχή μας, όπου το mix and match κυριαρχεί, όπως και τα εικαστικά έργα με mixed media. Χορός, θεατρική έκφραση, μαζί με κινηματογραφικές προβολές συνδυάζονται οργανικά για να προσφέρουν μια νέα εμπειρία ή τη μύηση σε έναν άλλο κόσμο, όπως κάνει το πολυθέαμα του Rodrigo García.

Τέλος, έντονο πρόσωπο αποδοχής και ανοίγματος προς το ευρύτερο κοινό δείχνει το Φεστιβάλ Αθηνών και με το νέο του θεσμό το Θέατρο σε Τροχόσπιτο. Η Τζεσολμίνα του La Strada μετονομάζεται σε Σπυριδούλα από τον μοναδικό Μαυρογεωργίου της Κατσαρίδας και παίρνει τους δρόμους σε ένα φωτεινό τροχόσπιτο από πλεξι-γκλας φτιαγμένο από το Σωκράτη Σωκράτους για να φέρει το θέατρο σε κάθε γειτονιά της Αθήνας και μάλιστα χωρίς εισιτήριο.

Εύχομαι ότι όλα θα είναι τόσο μαγικά όσο ακούγονται, γι'αυτό προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήρια σας.