Ένα Όνειρο...
Διασκευή από το " Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Μετάφραση - Διασκευή: Γιώργος Δεπάστας - Νίκος Μαστοράκης
Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Εύα Μανιδάκη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παίζουν: Άννα Κουτσαφτίκη, Στάθης Ματζώρος και αλλοι 20 ηθοποιοί και μαθητές της σχολής του Θεάτρου Τέχνης
Η καλοκαιρινή περιοδεία του Θεάτρου Τέχνης κάνει μια τελευταία στάση στην ιστορική σκηνή του Υπογείου την οποία αντιμετωπίζει με σεβασμό στο παρελθόν αλλά και διάθεση ανανέωσης για το μέλλον.
Η καλοστημένη και εύρρυθμη παράσταση του Νίκου Μαστοράκη αναδεικνύει τον ίδιο πάνω από όλα σε πρωταγωνιστή της. Ο σκηνοθέτης εμβάθυνε στην ουσία του ίδιου του έργου του Σαίξπηρ την ίδια στιγμή που το αντιμετώπισε κριτικά μέσα από τη διασκευή του, πρόβαλε τα ξεχωριστά στοιχεία και μεγα-θέματα του αριστουργήματος της ελισαβετιανής λογοτεχνίας, τον 'Ερωτα, τον Θάνατο, την τραγωδία, την κωμωδία και εν τέλει την μελαγχολία αυτού του απίστευτου κλασικού γαϊτανακιού -ίδιως ως προς αυτή την παράμετρο η παράσταση μπορεί να αξιολογηθεί ως ένας φόρος τιμής στην παράδοση του Κουν, εξάλλου και ο ίδιος ο Μαστοράκης παιδί της αυτής σχολής είναι- και μας έδωσε μια συμπαγή παράσταση επιτέλους στην ατμοσφαιρική σκηνή του Υπογείου του Θεάτρου Τέχνης, η οποία ως φαίνεται μπάζει μονάχα από την πανέξυπνη ιδέα της ντουλάπας που είναι η αφορμή να ανοίξει ως άλλο παράθυρο σε ένα περίκλειστο σύμπαν μελαγχολίας προς ένα κόσμο ξέφρενου ερωτικού πανηγυριού και θεατρικής σύμβασης. Ολόκληρο το δάσος της Αθήνας γίνεται ένα δάσος ενδυμασιών που κινούν εφιαλτικές φιγούρες, αναμνήσεις και θύματα ερώτων μάλλον παρά ρομαντικά και στραφταλιζέ ξωτικάκια κάτω από το ημίφως μιας ακόλαστης ερωτικά νύχτας που θα μπλέξει τον ένοχο και τον αθώο, τον ερωτευμένο και τον αρνητή στο παντοδύναμο παιχνίδι της ζωής για να τους ξεκάνει στη δίνη του πάθους.
Με ένα επιτελείο ταλαντούχων νέων ηθοποιών και με ανανεωμένη την κύρια διανομή που είχε αποδυναμώσει ή μη υποστηρίξει τη σκηνοθεσία της καλοκαιρινής παράστασης αναδεικύοντας σε κυρίαρχες τις κωμικές τότε μόνο σκηνές, ο Μαστοράκης τώρα στην σκηνή του Υπογείου αλλά και στους νέους ανθρώπους βρήκε και τον τόπο και τον τρόπο να επικοινωνήσει την ενδιαφέρουσα οπτική του πάνω στο έργο που στην καλοκαιρινή παράσταση ήταν φλύαρη και ενδεχομένως κούραζε.
Εξαιρετική η Άννα Κουτσαφτίκη ως Τιτάνια-Ιππολύτη ως μητριαρχικό πρότυπο απέδωσε τις μελαγχολικές και ερωτικές διαθέσεις της Βασίλισσας των Αμαζόνων αλλά και της βασίλισσας των ξωτικών τυλιγμένη με το χαρισματικό πέπλο μιας εύθραυστης κωμικότητας. Πλάϊ της ο Στάθης Ματζώρος ως το αντίπαλον δέος στιβαρός αλλά και ατζαμής Όμπερον-Θησέας. Πολύ επιτυχής ήδη από το καλοκαίρι η διανομή στα πρόσωπα των μαστόρων με επικεφαλής τους Βελέτζα, Δεγαϊτη και τον υπέροχο Παναγόπουλο αλλά και τους νεώτερους. Πολύ καλές επίσης οι κοπέλες από τα ζευγάρια των ερωτευμένων κονταροπάλευαν για το ποια θα πάρει τα εύσχημα της πιό καλοπαιγμένης βλαχομπαρόκ υστερίας θυμίζοντας μας οικείες σύγχρονες κοινωνικές καταστάσεις και προσωπικότητες. Σχηματικός δυστυχώς ο Πουκ της παράστασης αποδόθηκε αδιάφορα και μάλλον μονοδιάστατα από τον Κίμωνα Φιορέττο με ευθεία αναγωγή στο Γκόλουμ του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών στερώντας από τον ρόλο και την παράσταση εν τέλει την γοητεύτικη πινελιά της μαγείας που υπάρχει λογω της σαρωτικής παρουσίας του στο έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου