Φεστιβάλ Αιγαίου 2007, Ερμούπολη, Σύρος

Η Σύρος, περισσότερο γνωστή ως entourage της γλυκιάς Φραγκοσυριανής ή για τους μυημένους ως πατρίδα του συνθέτη (της) Μάρκου Βαμβακάρη, δεν έχει χάσει τον ευρωπαϊκό αέρα που είχε όταν φιλοξενούσε λογιών-λογιών αποικιοκράτες και όταν ανθούσε οικονομικά λόγω του κύματος προσφύγων που δέχτηκε με την επανάσταση. Κρατώντας ακόμη την ιδιότυπη διπλή θρησκευτική της ταυτότητα (ένα από τα ελάχιστα μέρη όπου το Σχίσμα δεν φαίνεται να προκαλεί παράλογες έχθρες) –έχοντας όμως απωλέσει ανεπιστρεπτί προσωπικότητες κύρους Φερεκύδη, Θεόφιλου Καίρη κ.α. συνεχίζει να προσφέρει ευχάριστη διέξοδο πολιτισμού στους καλοκαιρινούς επισκέπτες της που ψάχνουν κάτι περισσότερο από το Καζίνο και τις χαλβαδόπιττες.

Το Φεστιβάλ Αιγαίου διοργανώνεται φέτος για τρίτη χρονιά στην Ερμούπολη και θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Ιουλίου. Υπόσχεται να διανθίσει τις νύχτες των φιλόμουσων με όπερα, συμφωνική μουσική, θέατρο και jazz με τη συμμετοχή καλλιτεχνών όπως η Jennifer Larmore και ο Peter Tiboris. Καθαρόαιμη θεατρική παράσταση παρουσιάζεται, βέβαια, μόνο μία, η κλασική σαιξπηρική επιλογή Romeo and Juliet (18,19/7) από το Aquila Theatre Company της Νέας Υόρκης σε σκηνοθεσία του βασικά ακαδημαϊκού Peter Meineck.

Ο λόγος που οι εμφανώς απευθυνόμενες στους αλλοδαπούς τουρίστες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μας ενδιαφέρουν, είναι κυρίως, γιατί λαμβάνουν χώρα σε ένα κομψοτέχνημα αρχιτεκτονικής στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων ή αλλιώς La Piccola Scala. Το θέατρο, που έχει χωρητικότητα μόλις 300 περίπου θεατών, χαρακτηρίζεται ως μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου στην αρχική της μορφή και εγκαινιάσθηκε το 1864. Από τότε πέρασαν από τη σκηνή του ονόματα όπως ο Μυράτ, ο Κατράκης, η Κυβέλη και η Κοτοπούλη, λειτούργησε ως κινηματογράφος, βομβαρδίστηκε και τελικά αποκαταστάθηκε προσφάτως. Με κάπως αλλοιωμένη την αρχική εξαιρετική ακουστική που οφειλόταν στα πηγάδια που βρίσκονταν στα θεμέλιά του, αλλά πλέον έγιναν συμπαγή για λόγους σταθερότητας, το ντυμένο στο άλικο βελούδο θεατράκι μοιάζει πραγματικά να ξεπηδάει από μια άλλη εποχή γεμάτη Ιταλούς ευγενείς και κυρίες με κρινολίνο. Αν οι βραδινές εκδηλώσεις του δε σας καλύπτουν, επισκεφθείτε το ως αξιοθέατο και μην αμελήσετε να ανεβείτε στο θεατρικό μουσειάκι του δευτέρου ορόφου.