Δεν θα πω κάτι καινούργιο, τα τελευταία χρόνια ανεβαίνουν παραστάσεις – μαργαριτάρια στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η συνταγή: νέα παιδιά και ομάδες με όρεξη για δουλειά χωρίς βεντετισμούς και τα απαραίτητα μόνο υλικά μέσα, αρκεί να τους ανοίξει κάποιος την πόρτα μιας σκηνής για μερικές διανυκτερεύσεις και η ΈΚφραση γεννιέται.
Μια ηθοποιός, μια καρέκλα και λίγο φως δημιουργούν τη μαγική ατμόσφαιρα του Παπαδιαμάντη (Μίρκα Γεμεντζάκη).
Το διήγημα Μια Ψυχή του Παπαδιαμάντη, τα παραμύθια «Τον Φιερούντη τον τρώει η λάμια» και «Λιοτύρο», νανουρίσματα, μοιρολόγια και η έξοχη Ρηνιώ Κυριαζή με την συνοδεία του κλαρίνου, του πιο ανθρώπινου οργάνου, ανθρώπινου γιατί μπορεί να βγάλει τους πιο ανθρώπινους ήχους από έναν λυγμό μέχρι και ένα τρανταχτό γέλιο, (την Κυριακή παίζει ο Μανούσος Πλουμίδης, με εμπειρία στη θεατρική σκηνή).
Ρηνιώ Κυριαζή, μια νέα ηθοποιός που με σταθερά βήματα κατακτά την θεατρική τέχνη χωρίς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις. Αξίζει να πάτε να δείτε τη παράσταση μόνο και μόνο για την ερμηνεία της, το πώς μεταμορφώνεται από γρια σε μικρή κοπέλα, πως θρηνεί μα και πως νανουρίζει.
Για το σκηνικό δεν έχω να πω τίποτε, από τα πιο minimal που έχω συναντήσει. Μαγεμένη από την ερμηνεία της Ρηνιώς Κυριαζή, ούτε που κατάλαβα την έλλειψη σκηνικού. Η άδεια μαύρη αίθουσα απέκτησε μια άλλη δυναμική καθώς κάθε φορά, μεταμορφωνόταν. Σε κάθε φράση, σε κάθε κίνηση της ηθοποιού, βρισκόσουν κάπου αλλού.
Να πάτε, να πάτε, να πάτε!
Θέατρο του Νέου Κόσμου
Σκηνοθεσία: Μίρκα Γεμεντζάκη
Παίζει: Ρηνιώ Κυριαζή
Κλαρίνο: Θωμάς Λώλης / Μανούσος Πλουμίδης
Κοστούμι: Μανώλης Καρυωτάκης
Φωτισμοί: Φάνης Δίπλας
Συμπαραγωγή: Βιομηχανική – Θέατρο του Νέου Κόσμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου