Η σύντομη ζωή/ La vida breve

Του Manuel De Falla
Libretto: Carlos Fernadez Shaw

Εθνική Λυρική Σκηνή, Θέατρο Ολύμπια

Μουσική διεύθυνση: William Lacey
Σκηνοθεσία: Christopher Alden
Σκηνικά: Johan Engels
Κοστούμια: Sue Willmington
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Παίζουν: Ann Sophie Duprels, Μ. Βλαχοπούλου, Δ. Φλεβοτόμος, Δ. Κασιούμης κ.α.

Παραγωγή: Opera North

Το έργο εντάσσεται στην παράδοση της Θαρθουέλας—είδος ισπανικής λαϊκής όπερας και στην προσπάθεια των συνθετών εθνικών σχολών να προσθέσουν στοιχεία του λαϊκού τους ιδιώματος στην παγκόσμια μουσική γλώσσα. Η υπόθεσή του μπορεί να είναι αισθητά λιγότερο υψιπετής από τον Φυλακισμένο—μπορούμε να τη συνοψίσουμε λέγοντας: ο Πάκο αποπλανεί τη Σαλούδ, αλλά τελικά παντρεύεται μια κοπέλα της δικής του κοινωνικής τάξης και η Σαλούδ πεθαίνει—όμως η σκηνοθεσία και οι ισπανικοί ρυθμοί κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Η σκηνοθεσία λειτούργησε εντελώς αντιστικτικά στη λιτότητα του Φυλακισμένου. Η άδεια σκηνή γέμισε με πλήθος κόσμου, διαβάτες, εργάτριες και λογιών-λογιών περαστικούς που θα βρίσκαμε ενδεχομένως σε ένα σύγχρονο δρόμο της Γρανάδας. Η πρωταγωνίστρια έγινε γαζώτρια σε βιομηχανία νυφικών—η τέλεια ειρωνεία στην άδικη μοίρα της. Μέχρι και τραβεστί προστέθηκε—ο Richard Coxon χειρίστηκε τόσο καλά το ρόλο του που εισέπραξε ηχηρό χειροκρότημα στο τέλος.

Η πρασινισμένη από την αποσύνθεση λαμαρίνα με τα λευκά νυφικά κρεμασμένα επάνω της νομίζω ότι ήταν το πιο εύστοχα εικονογραφημένο κοινωνικό σχόλιο τελευταία: μέσα σε τρισάθλια σαπισμένα κτίρια εργάτριες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα φιλοτεχνούν για τους έχοντες είδη πολυτελείας. Γινόταν πάντα, γίνεται και τώρα, γίνεται παντού.

Η κοκκινομάλλα Ann Sophie Duprels ως εργάτρια Σαλούδ είναι εκπληκτική από κάθε άποψη. Είναι τόσο δροσιστικό να βλέπει κανείς νέους και καλλίγραμμους πρωταγωνιστές στη Λυρική μας! Είχα κουραστεί να κάνω στα στραβά μάτια στα περιττά κιλά τόσα χρόνια, ειδικά όταν το μόνο που είχαν να προσφέρουν ήταν τα γερά πνευμόνια και δε σκάμπαζαν τίποτα από υποκριτική ή σκηνική παρουσία.