Ο Νίκος Κούρκουλος δε μένει πια εδώ

Σήμερα το πρωί ο Νίκος Κούρκουλος, καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου από το 1994, έφυγε από τη ζωή, μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο. Ο Νίκος Κούρκουλος —από τις πιο γοητευτικές προσωπικότητες που πέρασαν από τις κινηματογραφικές οθόνες και τις θεατρικές ράμπες— γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στη γειτονιά του Ζωγράφου και ασχολήθηκε αρχικά με τον αθλητισμό, ώσπου να ανακαλύψει το θέατρο. «Εγώ "συναντήθηκα" με το θέατρο διαβάζοντας κάποια βιβλία που έπεσαν τυχαία στα χέρια μου. Δεν είχα πάει ποτέ στο θέατρο ως παιδί. Ούτε οι γονείς μου είχαν πάει, γιατί δεν τους έμενε καιρός από τον αγώνα της επιβίωσης που λέγαμε πριν», είχε πει σε συνέντευξή του στο Θανάση Λάλα.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο δίπλα στο Δημήτρης Χορν και την Ελλη Λαμπέτη στην Κυρία με τις καμέλιες. Στη συνέχεια, μια από αυτές τις ευτυχείς συγκυρίες που νομίζουμε ότι τις βλέπουμε μόνο στις ταινίες τον έφερε στο προσκήνιο: ο πρωταγωνιστής της παράστασης αρρωσταίνει στο τέλος της πρώτης πράξης. Οι δυο Σαββατιάτικες παραστάσεις είναι αδύνατο να ακυρωθούν. Ο νεαρός Κούρκουλος—που κανονικά δεν είχε παρά μόνο μια ατάκα—είναι ο μόνος που ξέρει το ρόλο απέξω. Συμπτωματικά, ο Τερζάκης βρίσκεται ανάμεσα στο κοινό και γράφει την πρώτη εγκωμιαστική κριτική για το νέο ηθοποιό. Ύστερα ήρθε ο Φίνος και η Κοινωνία Ώρα Μηδέν και όλα μπήκαν στο σωστό δρόμο.

Έχει πρωταγωνιστήσει σε 40 περίπου κινηματογραφικές ταινίες, σε έργα αρχαίου, κλασικού και μοντέρνου ρεπερτορίου, αλλά τα τελευταία χρόνια είχε αφοσιωθεί στο όραμά του για το Εθνικό Θέατρο. Το άνοιγμα του Εθνικού προς το εξωτερικό, οι πολυάριθμες σκηνές του, η αναβάθμιση της Δραματικής Σχολής του, καθώς και η υπογραφή της σύμβασης για την κτιριακή αποκατάσταση του ιστορικού οικοδομήματος του Τσίλερ στην Αγίου Κωνσταντίνου οφείλονται σε δικές του δυναμικές κινήσεις.