Other Side

του Dejan Dukovski

Μετάφραση: G. Rossitch
Σκηνοθεσία: Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κατσιαδάκη, Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Παίζουν: Λυδία Φωτοπούλου, Μαρία Κατσιαδάκη, Λάζαρος Γεωργακόπουλος

Από το Θέατρο 9 και κάτι

Ας ξεκινήσουμε από τα συγχαρητήρια που αξίζουν στη Λυδία Φωτοπούλου, το Λάζαρο Γεωργακόπουλο και τη Μαρία Κατσιαδάκη για την ίδρυση του θίασου «9 και κάτι». Δεν είναι πια σύνηθες φαινόμενο πρωταγωνιστές τέτοιου μεγέθους να ενώνουν δυνάμεις με κοινή πορεία και κοινό όραμα. Μια τέτοια επιλογή όμως μπορεί να κρύβει και παγίδες, η προφανέστερη από τις οποίες είναι η επιλογή έργου. Όταν το βασικό κριτήριο (αναγκαστικά) είναι ένα έργο στο οποίο τρεις ρόλοι πρέπει να είναι διαθέσιμοι και ισάξιοι είναι φυσικό να δούμε και έργα λιγότερα σημαντικά. Νομίζω αυτό έχει συμβεί και στην περίπτωση του “Other Side” του Dejan Dukovski, ο οποίος ακολουθεί μεν μια συνηθισμένη σύγχρονη δραματουργική μέθοδο του κατακερματισμένου (κινηματογραφικού) λόγου –απόρροια μιας διαλυμένης με τη σειρά της κοινωνίας. Οκ. Καλά ως εδώ. Έχουμε ένα έργο πολιτικό, επώδυνο στα βήματα του In-yer-Face Theatre, που δε σε αφήνει να χαλαρώσεις και να επαναπαυτείς. Σου επισημαίνει και ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές με χώρες που χάνουν όχι μόνο την ταυτότητα τους αλλά και τις βασικότερες ελευθερίες τους. Σοβαρό θέμα. Επεξεργασμένο όμως από το συγγραφέα του τόσο μπερδεμένα που πραγματικά όταν ξεπεράσεις το αρχικό σοκ της οργής του, δυσκολεύεσαι να παρακολουθήσεις την πλοκή. Δεν υπάρχει πλοκή. Απ’ τη στιγμή που διαπιστώνεις ότι οι ήρωες του είναι διαλυμένα όντα σε αναζήτηση παρόντος και μέλλοντος έχεις πάρει το ζουμί του εγχειρήματος και μέχρι το ομολογουμένως εντυπωσιακό φινάλε με το Λάζαρο Γεωργακόπουλο να πασχίζει μάταια να γράψει Happy End κάτω από μια βροχή που σβήνει συνεχώς τη φράση, έχεις απομυζήσει όλη την ουσία.

Κι όμως υπήρχε ένας παράγοντας στη συγκεκριμένη παράσταση που δε θα μπορούσαμε με τίποτα να παραβλέψουμε. Τις εκπληκτικές ερμηνείες. Τον μετρημένο Λάζαρο Γεωργακόπουλο στο ρόλο του σαρκαστικού κουκλοπαίκτη. Τη συγκλονιστική Μαρία Κατσιαδάκη (πόσο σπουδαία ηθοποιος) να παίζει τόσο αφοπλιστικά πρόστυχα και κυνικά τον κόντρα ρόλο της μεσόκοπης πόρνης και κυρίως την Λυδία Φωτοπούλου στο γνώριμο πεδίο της εκπεσούσης έφηβης. Όσες φορές κι αν παίξει σ’ αυτή την ηλικιακή γκάμα αυτή η γυναίκα πάντα θα βρίσκει κάτι καινούργιο να αναδείξει. Λες και όσο μεγαλώνει αφομοιώνει τους κώδικες των κοριτσιών στο δρόμο. Μαθήματα υποκριτικής από τρεις σπουδαίους δασκάλους. Και μαζί τους η πραγματική αποκάλυψη (γιατί απ’ τους τρεις δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο) ο νέος ηθοποιός Λευτέρης Βασιλάκης, τοποθέτημένος επί ίσοις όροις απέναντί τους ως το τέταρτο πρόσωπο του εφιαλτικού κουαρτέτου να στέκεται όχι μόνο στο ύψος τους αλλά και να κλέβει σε σημεία την παράσταση.

Το Other Side δυστυχώς κατέβηκε. Όσοι δεν το προλάβατε όμως, υποσχεθείτε στον εαυτό σας να παρακολουθήσετε μια από τις επόμενες δουλειές των «9 και Κάτι». Αν αγαπάτε το θέατρο του το χρωστάτε.