Ένα από τα λιγότερο γνωστά, αλλά πολυαγαπημένα μου θεατρικά ανεβάζει σε πανελλήνια πρώτη η Εταιρεία Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ). Πρόκεται για το κύκνειο άσμα του του Χένρικ Ίψεν, Το ξύπνημα των νεκρών. Γραμμένο το 1899, με περίεργη τεχνική, δηλαδή με ανακάτεμα πολλών στοιχείων όπως ολίγος συμβολισμός, αρκετός νατουραλισμός και συνάμα ποιητικότητα.
Είναι που η μεγάλη ηλικία του Ibsen, αντί να τον γεράσει στο μυαλό, τον έκανε να πειραματιστεί: "διόγκωσε τη φαντασία, το μυστήριο και τη διάθεση του για ακραίο πειραματισμό και μείξη των πιο ετερόκλητων ειδών – σε αυτό το έργο συνδυάζονται αλχημικά το οικογενειακό δράμα, ο νατουραλισμός, με την οριακή ποιητικότητα και τα ριζοσπαστικά «ονειρικά δράματα/ dream plays» του Στρίντμπεργκ. Όπου και να προσπαθήσουμε να το κατατάξουμε και με όποια κλειδιά να προσπαθήσουμε να το αποκρυπτογραφήσουμε, Το ξύπνημα των νεκρών δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα ερωτηματικό."
Εδώ όμως θα σιωπήσω, γιατί ο μέγας James Joyce έγραψε για το έργο. Τον παραθέτω, ως κατάφορα καταλληλότερο να μιλήσει για οτιδήποτε:
"Το έργο είναι γραμμένο σε πεζό λόγο και έχει τρεις πράξεις. Σίγουρα δεν είναι πολύ εύκολο να περιγράψει κάποιος ένα έργο του Ίψεν. Το θέμα είναι, από τη μια πλευρά, τόσο στενό, και από την άλλη, τόσο τεράστιο.
Από την αρχή έως το τέλος του έργου δεν υπάρχει ούτε μια λέξη ή φράση που να πλεονάζει. Το έργο εκφράζει τις ιδέες του με όσο πιο σύντομο και περιεκτικό τρόπο μπορεί να εκφραστεί κάτι διαμέσου της φόρμας του θεάτρου.
Ο Χένρικ Ίψεν είναι ένας από τους σημαντικότερους άνδρες του κόσμου και μπροστά του η κριτική δεν είναι παρά ένα ισχνό θέαμα. Η αντίληψη, το να τον ακούς με προσοχή, είναι η μόνη αληθινή κριτική. Όταν η τέχνη του δραματουργού είναι τέλεια, ο κριτικός είναι περιττός. Η ζωή δεν είναι για κριτική, αλλά για να αντικρίζεται και να βιώνεται."
Το project αυτό είναι (όπως βλέπετε στα credits) σε μεγάλο βαθμό στοίχημα της Ρούλας Πατεράκη, η οποία υπογράφει τη μετάφραση, τη σκονοθεσία και παράλληλα έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η παράσταση αναδύει ποιότητα και φροντίδα -δεν ξέρω με σιγουριά, αλλά μπορεί να ήταν και όνειρο ζωής αυτό το ανέβασμα. Βέβαια, ξέρω ότι υπάρχει ήδη μετάφραση στα Ελληνικά, αυτή που διάβασα εγώ εδώ και χρόνια η οποία μου φάνηκε μια χαρά. Ήταν όμως ίσως λίγο πεπαλαιωμένη, άρα καλά έκανε η Πατεράκη και την ξαναδούλεψε. Έχω πολύ περιέργεια να δω την παράσταση και το ίδιο ελπίζω για σας. Όσο για τη φώτο στη βουνοκορφή, είναι λίγο άκυρη, μη δίνετε βάση, μάλλον έκανε κρύο και βιαζόταν ο φωτογράφος να τελειώσει.
Μετάφραση: Ρούλα Πατεράκη (σε συνεργασία με τη Liv Nilsen Γάρρα)
Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη
Σκηνικά: Λίλη Πεζανού
Κοστούμια: Άση Δημητροπούλου
Σκηνοθεσία βίντεο: Γιώργος Σκεύας
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτη Α΄: Τασία Σοφιανίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη Β΄: Αλεξάνδρα Κουρούσια
Παίζουν: Άκις Βλουτής, Γιώργος Γιαννώτας, Δέσποινα Γκάτζιου, Γιώργος Ντούσης, Ρούλα Πατεράκη, Σαράντος Ρηγάκος, Τασία Σοφιανίδου
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, 210 5231131
Παραστάσεις: Τε, Πέ, Πα, Σά, 21.00, Κυ, 19.30 έως 22/5
Είσοδος: 15€,10€ (φοιτητικό)
Διάρκεια: 90 λεπτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου