Ο Γιάννης Μαργαρίτης αποφάσισε αυτή τη φορά να κάνει έρευνα σε ένα ιστορικό πρόσωπο με δυναμική παρουσία στο χώρο της τέχνης στην Ελλάδα. Η Σοφία Λασκαρίδου είναι η πρώτη γυναίκα που φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών το 1901, ύστερα από αίτημά της στον τότε βασιλέα, και έτσι καθιερώθηκε τελικά η μεικτή φοίτηση στη χώρα μας. Συνέχισε στη Βασιλική Ακαδημία του Μονάχου—ανήκει και αυτή στους εκπροσώπους της Σχολής του Μονάχου. Σταθμός στη ζωή της ήταν η σχέση της με τον καταραμένο ποιητή Περικλή Γιαννόπουλο —ο εστέτ και ελληνολάτρης Γιαννόπουλος αυτοκτόνησε by far με τον πιο ευφάνταστο τρόπο που έχω ακούσει ποτέ: φορώντας τα καλά του, καβάλησε ένα άσπρο άλογο και άρχισε να καλπάζει στη θάλασσα του Σκαραμαγκά, αυτοπυροβολήθηκε με ρεβόλβερ όταν έφτασε στα βαθιά, και το άλογο μεν σώθηκε, αυτός πάλι ξεβράστηκε στην Ελευσίνα δυο εβδομάδες αργότερα.Η παράσταση έχει προσεγμένο και καλαίσθητο σκηνικό, όπως θα περίμενε κανείς, από τη στιγμή που ασχολείται με τη ζωή μιας καλλιτέχνιδας, με ζαχαρί, αδρό στην υφή χαρτί να περιβάλλει το χώρο και παραλληλόγραμμα ξύλινα τελάρα στις άκρες·
Η Χρυσάνθη Δούζη είναι ενεργητικότατη, αλλά έχει μια απροσδιόριστη υστερία στην απόδοση του ρόλου και τρομαχτικά διαπεραστικά μάτια που δίνουν εντύπωση παράνοιας—είχε άραγε σώας τας φρένας η ζωγράφος; Ο Χρήστος Θηβαίος με την κιθάρα και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του μας κρατάει άριστη συντροφιά, ως ανάμνηση του πεθαμένου αγαπητικού. Οι λυρικές εικόνες που προβαλλόταν στο λευκό πανί πρόσθεταν στη φορτισμένη με μνήμες και αισθήματα ατμόσφαιρα, αλλά υπήρχε και κάτι αληθινά ενοχλητικό: ο καταραμένος πυροβολισμός που αντηχούσε συνέχεια μέσα στο μυαλό της ηρωίδας και στα δικά μας αυτιά. Είναι κάπως απλοϊκό να κρίνεται αναγκαίο να κουφαθούμε τόσες φορές για να μην ξεχάσουμε τον βίαιο θάνατο του ποιητή και τον εξίσου βίαιο πόνο που ξερίζωσε την καρδιά της αγαπημένης του.
Για να μην είναι δώρον-άδωρον, τώρα, αυτή σας η γνωριμία με την φεμινίστρια Ελληνίδα ζωγράφο Σοφία Λασκαρίδου (που κατοικούσε στην Καλλιθέα, και ο δήμος την έχει τιμήσει δίνοντας το όνομά της στη Δημοτική Πινακοθήκη) δείτε και έναν από τους πίνακες που φιλοτέχνησε εδώ.
Σκηνοθεσία - Φωτισμοί : Γιάννης Μαργαρίτης
Μουσική : Χρήστος Θηβαίος
Σκηνικά -Κοστούμια : Δημήτρης Κακριδάς
Παίζουν: Χρυσάνθη Δούζη, Χρήστος Θηβαίος
Θέατρο της Άνοιξης
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο, 210- 5238870
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου