H Ερωτευμένη Νεκρή

του Théofile Gautier

Η σκηνική παρουσίαση μη θεατρικών κειμένων είναι της μόδας. Δεν εξηγείται πλέον τέτοια εμμονή παλιών και νέων σκηνοθετών να μεταφέρουν στη σκηνή κάθε είδους λογοτεχνικά έργα, γνωστά και άγνωστα. Κι αν στην περίπτωση των παλιών, ο λόγος που καταφεύγουν σε κάτι τέτοιο είναι επειδή βαρέθηκαν τα υπάρχοντα θεατρικά κείμενα, οι νεότεροι μάλλον εκεί βρίσκουν ασφάλεια, καθώς δεν υπάρχουν σημεία αναφοράς του παρελθόντος για να αναμετρηθούν.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου (κόρη του Σπύρου και της Λήδας Τασοπούλου), στη δεύτερη σκηνοθετική της απόπειρα (προηγήθηκε μια από τις Δέκα Εντολές της Πειραματικής), μεταφέρει στη σκηνή τη ρομαντική νουβέλα του Θεόφιλου Γκωτιέ, η Ερωτευμένη Νεκρή, ένα σκοτεινό έργο, gothic αισθητικής και βαμπιρικών αναφορών. Στην ουσία έχουμε την ιστορία μιας εταίρας βαμπίρ που γνωρίζει τον αγνό έρωτα λίγο πριν πεθάνει από εξάντληση σε ένα 8ήμερο όργιο (sic), οπότε επιστρέφει για να τον διεκδικήσει. Αντί όμως να την αλλάξει ο έρωτας, είναι αυτή που διαφθείρει το αντικείμενο του πόθου της: ένα νεοφώτιστο ιερέα. Μια απλή ερωτική ιστορία δηλαδή…

Ενδιαφέρον το θέμα, κι ακόμα πιο ενδιαφέρων ο τρόπος που το χειρίζεται η Ευαγγελάτου. Απομονώνοντας ένα μέρος της γνωστής σκηνής του Αμφιθεάτρου δημιουργεί την δική της «Είσοδο κινδύνου», η οποία με τη βοήθεια του Κωνσταντίνου Ζαμάνη μετατρέπεται σε ένα υποβλητικό (βάλτε κι ανατριχιαστικό) περιβάλλον, φτιαγμένο από λογής – λογής ρούχα κι αντικείμενα, κάτι ανάμεσα σε παραβιασμένο μαυσωλείο και στοιχειωμένη αντικερί. Κι εκεί παρουσιάζει ένα ζωηρό και καλόγουστο αλά Tim Burton cabaret, διατηρώντας την αφηγηματική δομή του κειμένου, αλλά μοιράζοντας την εκφορά του -ιδιαίτερα έξυπνα- στους τέσσερις νεότατους ηθοποιούς.

Ο Νικόλας Παπαγιάννης (στις πλάτες του οποίου έχει πέσει και το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης) ως ο αποπλανημένος ιερέας είναι λίγο μονότονος και κάπως στομφώδης σε σημεία. Η ταλαντούχα Στεφανία Γουλιώτη, λίγο πριν γίνει το πρόσωπο της χρονιάς (μιας και είναι η περιλάλητη Ηλέκτρα του Peter Stein), περιφέρεται ερωτική και πανέμορφη με αέρα έτοιμης πρωταγωνίστριας. Πολύ καλός και ο εκφραστικός Τάσος Δαρδαγάνης, όπως κι ο Χρήστος Μαλάκης. Και οι τέσσερις (μαζί με τη σκηνοθέτη τους) «αχνίζουν» από το νεανικό τους ενθουσιασμό και τη φόρα τους.

Η Ευαγγελάτου έχει εμφανέστατα ταλέντο και αισθητική. Και φαίνεται πως ήρθε για να μείνει. Με το που μπαίνεις στο αμφιθέατρο καταλαβαίνεις ότι κάτι νέο γίνεται. Αν μάλιστα η παράσταση γίνει αντιληπτή απ’ όσους ο ρομαντικός τρόμος κι η γοτθική αισθητική είναι του στιλ τους (και δεν είναι λίγοι), ίσως μιλάμε για τη μικρή έκπληξη της άνοιξης.

---

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου

Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Παίζουν: Στεφανία Γουλιώτη, Τάσος Δαρδαγάνης, Χρήστος Μαλάκης, Νικόλας Παπαγιάννης

Αμφί- Θέατρο – Είσοδος Κινδύνου
Αδριανού 111, Πλάκα, 210-3233644