Τους Abovo τους αγαπήσαμε επειδή έκραζαν την Εκκλησία χωρίς φόβο και πάθος. Συνεχίσαμε να τους παρακολουθούμε για πολλούς λόγους, χωρίς ποτέ να μας απογοητέυσουν, ίσα-ίσα. Όμως, να που ήρθε η στιγμή να ξεφύγουν από τη σκιά του Εκεί, εκεί στην Κόλαση και να πετάξουν ελεύθεροι προς νέους ορίζοντες. Πλέον, με το Μαμά Ελλάδα εις τη δευτέρα, την ανανεωμένη έκδοση που καθόρισε η έκρυθμη κατάσταση στην Ελλάδα, ήτοι οικονομικά και θρησκετικά σκάνδαλα και, κυρίως, τα θορυβώδικα γεγονότα του Δεκέμβρη οι Abovo μπορούν ξανά να καυχώνται ότι έπιασαν το σφυγμό της ασθμαίνουσας ελληνικής πραγματικότητας και την ανέβασαν με αναπηρική καρέκλα στη σκηνή του θεάτρου του Ήλιου για ναμας μεταφέρουν τα σκαμπανεβάσματά της καταλεπτώς.Ένα κοριτσάκι μισό emo, μισό άτολμο παίρνει την απόφαση της ζωής του: να πάει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου και να σπάσει βιτρίνες μαζί με κάθε αναρχικό ή άσχετο περαστικό. Ένας φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης θέλει διακαώς να πληρώσει την κλήση του, αψηφώντας το γεγονός ότι ο θείος του στο Δήμο με χαρά θα τη σβήσει, αλλά η γυναίκα του τον πείθει να χρησιμοποιήσει την άκρη του με το επιχείρημα ότι θα τον λένε μαλάκα, αν κάνει το σωστό. Μια βετεράνος του πολιτικού ρεπορτάζ, στήνει εκπομπή για να ξεμπροστιάσει το σκάνδαλο της πώλησης της Ακρόπολης στους παπάδες με σκοπό την ανέγερση της Ιεράς Μονής... Καζίνο, μέχρι τελικά οι άμεσα αναμεμειγμένοι, δηλαδή ο υπουργός πρώην άντρας της, να της τάξει ότι, ας πάει το παλιάμπελο, θα το χτίσει η δική της κατασκευαστική εταιρία το παλιοκάζινο. Επίσης, παρακολουθούμε την εκπαίδευση των αστυνομικών που μας προστατεύουν τόσο αποτελεσματικά, το ποιοτικό τηλεπαιχνίδι Ελλάδα, είσαι πρέζα με τους εξαιρετικούς καλεσμένους του και...τις αντιδράσεις των αρχαίων σε όλα τα παραπάνω.
Αυτό που είπα εγώ τελευταίο, είναι βασικά πρώτο. Τι θα έβλεπαν οι Αρχαίοι αν ξεμύτιζαν λιγάκι από τις κοιλάδες του Άδη; Ή, καλύτερα, θα έρχονταν οι δοξασμένοι πρόγονοι πίσω από τον Κάτω Κόσμο, αψηφώντας τον Κέρβερο, αν έβλεπαν τα χάλια της Μαμάς Ελλάδας, για να τη σώσουν; Ε, φυσικά, απαντούν οι Abovo και όχι μόνο φέρνουν τους αρχαίους επί σκηνής καλοντυμένους και μαινόμενους, αλλά ανα-συνθέτουν και ένα σωρό καταστάσεις και χαρακτήρες, στερεοτυπικές, μεν, αλλά πλουσιότερες του συνηθισμένου δε --όχι μόνο σε υπόστρωμα, αλλά και σε εξωτερική έκφραση. Η οξεία παρατηρητικότητά της ομάδας καταφέρνει να τη βγάλει ασπροπρόσωπη, τη στιγμή που άλλοι με τη σάτιρα απλώς κουράζουν αναμασώντας τα τηλεοπτικά κλισέ.
"Σαν επιθεώρηση", ακούσαμε να σχολιάζουν οι θεατές δεξιά κι αριστερά, εννοώντας, την παλιά καλή επιθεώρηση (όπως λένε όλοι, γιατί εμείς προλάβαμε μόνο τη σύγχρονη για πέταμα επιθεώρηση Δελφινάριου και περιχώρων). Αν υποθέσουμε ότι ο καυτηριασμός της κοινωνικής πραγματικότητας είναι στοιχείο της επιθεώρησης, ίσως το σχόλιο ευσταθεί σε ένα βαθμό. Πάντως, οι Abovo έχουν μέτρο, είναι κόσμιοι (πάντα κύριοι) και κρατούν την κατάλληλη απόσταση, χωρίς να πλευρίζουν επικίνδυνα συγκεκριμένα πρόσωπα και πράγματα αλλά παίζοντας την υπερβολή με τον καλύτερο τρόπο. Υπερβολή είπα; Εχμ, εμάς, εννοούσα. Γιατί, απλούστατα, έχουμε φτάσει στην υπερβολή κι ακόμη παραπέρα. Η χώρα ετούτη είναι μια υπερβολή από μόνη της, είναι πληθωρική σε καραγκιοζιλίκια όσο και σε ελπίδες για το μέλλον. Ελπίζω μόνο οι αστείες περσόνες του Γιάννη, της Βάσως, του Λευτέρη και των άλλων να φέρνουν λίγη αναστάτωση στο λοβοτομημένο μας είναι, πέρα από το γέλιο μέχρι δακρύων.
Σύλληψη – κείμενα: Γιάννης Παλαιολόγος, Γιάννης Σαρακατσάνης, AbOvo
Μουσική: Αλέξης Ιωάννου, Θάνος Κοσμίδης, Σπύρος Μοσχούτης
Σκηνικά - Κοστούμια: Θάνος Κοσμίδης, Αγγελική Μπόζου
Φωτισμοί: Χριστίνα Καμμά
Φωτογραφίες: Stavros-Christos Vlachakis
Παίζουν: Γιάννης Γιαννούλης, Λευτέρης Ελευθερίου, Βάσω Καβαλιεράτου,
Μαρία Μπαλούτσου, Φάνης Παυλόπουλος, Γιάννης
Σαρακατσάνης, Σωσώ Χατζημανώλη, Βάσω Χελά
Θέατρο του Ήλιου
Φρυνίχου 10, Πλάκα, 210 3231591
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου