Σελίδες

18/2/12

Dance me to the End of Greece #1


Από που ν'αρχίσω, πείτε μου. Χαίρομαι που βλέπω ξανά τον Αντώνη Γκρίτση και το Χάρη Φλέουρα, ο καθένας τους έχει πορεία πίσω του σε διάφορες θεατρικά σχήματα μέχρι τώρα. Ο τίτλος όμως ο δίσημος και ο βαρύς με κάνει να θέλω να βάλω τα κλάμματα. Αυτό το δυσοίωνο End μου κάθεται λιγάκι στο στομάχι, γιατί σύμφωνα με την ως τώρα κατάσταση, πιο πιθανό είναι να σημαίνει το τέλος όπως το εννοούμε, δηλαδή σε ρουφάει μια μαύρη τρύπα και αυτό ήταν άλλο, παρά ως σκοπός ή έστω ως μια συγκεντρωτική έννοια. Όπως, δίχως άλλο, ήθελε να το δει ο ποιητής, όταν έλεγε Dance me to the End of Love. Εκείνος δεν εννοούσε ότι η αγάπη θα τελειώσει, απλώς ότι θέλει να τη γνωρίσει ολόκληρη, ετούτοι εδώ όμως, με αυτόν τον τίτλο με τρομοκρατούν κάπως.

Πέρα από τις δικές μου στενόχωρες σκέψεις, η ιδέα της παράστασης είναι φρέσκια, ακριβώς επειδή προτρέπει σε ομφαλοσκόπηση και ταξίδι σε ένα εξίσου αβέβαιο παρελθόν. Ο υπό-τιτλος της παράστασης είναι "Ξένοι Περιηγητές στην Ελλάδα" και θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί. Η παράσταση ξεδιπλώνεται εύστοχα με τη χρήση πληροφοριών που ο επισκέπτης - θεατής θα αντλήσει από την έκθεση που διαδραματίζεται ταυτόχρονα στο Μουσείο Μπενάκη. Έκθεση και παράσταση έχουν σκοπό να δείξουν σε εμάς τους σύγχρονους μια παλιά Ελλάδα. Συγκεκριμένα, μια Ελλάδα που μόλις έβγαινε από την περίοδο της Τουρκοκρατίας -καθώς απαλλασσόταν από το Ανατολίτικο ένδυμά της, οι Ευρωπαίοι άρχιζαν να την ανακαλύπτουν εκ νέου.

Διάσημοι ταξιδιώτες του 19ου και 20ου αιώνα περιδιαβαίνουν ανά τη χώρα και γράφουν για όσα βλέπουν, όσα σκέφτονται. Η Ομάδα Τέσσερα δίνει ζωή σε ποιήματα του Σατωβριάνδου και του Βύρωνα, τραγουδώντας τα, και εμψυχώνει μαρτυρίες ταξιδιωτών όπως ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, αλλά και των νεότερων Ζακ Λακαριέρ και Χένρυ Μίλλερ.

Όλοι αυτοί, και άλλοι ακόμη, όπως ο Έλγιν που ξήλωσε τα Μάρμαρα από την Ακρόπολη και τα πήγε μια βόλτα μέχρι τη Γηραιά Αλβιώνα "αναζητώντας στην Ελλάδα έναν ιδανικό τόπο που γνώριζαν μέσα από τα κείμενα και τα έργα τέχνης, επιδιώκουν ένα βάπτισμα της ευαισθησίας τους στην πατρίδα της μεγαλοφυΐας." Όλοι αυτοί, εν ολίγοις, εξελίσσονται πνευματικά και κάνουν βαθιές σκέψεις με τη βοήθεια της σύμπυξης του ενδόξου παρελθόντος της χώρας μας, την ίδια στιγμή όμως προσπαθούν να της δώσουν μια νέα, σύγχρονη ταυτότητα. Το πόσο άδικο είναι την ταυτότητά μας να την προσδιορίζουν πάντα οι Μεγάλες Δυνάμεις ή οι εταίροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οποιοσδήποτε άλλος, αλλά όχι εμείς, θα αφήσω εσάς να το κρίνετε.

Μια παράσταση που θα σας βάλει σε σκέψεις, πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι οποίες σκέψεις, οδηγούν σε ζυμώσεις, που είναι 100% αναγκαίες τώρα κάτω από το βάρος γεγονότων και αυστηρών μέτρων. Γιατί η γνώση είναι δύναμη -και δεν είμαι εγώ που το λέω αυτό.

Δείτε το τρέϊλερ (με την ευκαιρία μιας έκτακτης παράστασης στην Κρήτη)


Σκηνική Σύνθεση - Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά – Κοστούμια: Απόστολος-Φωκίων Βέττας, Ολυμπία Σιδερίδου, Μάρθα Φωκά
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Πέρσα Σταματοπούλου
Φωτογραφίες: Μανώλης Παπαδάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη:Γιώργος Ζορμπάς
Παίζουν: Αντώνης Γκρίτσης Ελένη Ευθυμίου, Φρόσω Ζαγοραίου, Θέμης Μητρόπουλος, Χάρης Φλέουρας
Πιάνο: Αιμίλιος Πολίτης

Θεατρική Ομάδα Τέσσερα
Κτήριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 345 3111

Παραστάσεις: Πα.17, Σά. 18/2/12, 20.00, Πα. 2, Σά. 3/3/12, 20.00
Είσοδος: €12, €10 (μειωμένο), € 6 (παραστάσεις για σχολεία)

Διάρκεια παράστασης: 90΄

Δεν υπάρχουν σχόλια: