Σελίδες

7/4/08

Χιόνια πολλά κι ευτυχισμένος ο καινούργιος κόσμος

της Ευγενίας Μαραγκού

Η Ευγενία Μαραγκού, ακούραστη θεραπαινίδα της θεατρικής τέχνης (γράφει, παίζει, διευκολύνει την επικοινωνία μας κι ένας θεός ξέρει τι άλλο ακόμη) έγραψε το πρώτο της θεατρικό δέκα χρόνια πριν και το ανέβασε σε ένα θέατρο κάπου στο Γκάζι. Φέτος τα Χιόνια πολλά κι ευτυχισμένος ο καινούργιος κόσμος κατακλύζουν ξανά την ανοιξιάτικη Αθήνα από την ομάδα Κασκαντέρ για να κατακτήσουν και το νεότερο κοινό.

Άλλη μια γυναίκα, η επίσης πολυπράγμων Esther Andre Gonzalez προσεγγίζει σκηνοθετικά το χιουμοριστικό κείμενο με κέφι και φουτουριστική διάθεση. Το πλαστικό του σκηνικού, οι ζωηρόχρωμες βιντεοπροβολές και οι ηλεκτρονικοί ήχοι μας μεταφέρουν χωρίς δυσκολία στο μακρινό ή επικίνδυνα κοντινό μέλλον. Όταν το κλίμα έχει γίνει τόσο ασταθές όσο η διάθεση των κυκλοθυμικών, ήτοι οι τέσσερις εποχές εναλλάσσονται πολλές φορές μέσα στην ίδια ημέρα, όταν κατοικίδια ζώα δεν είναι πλέον τα κλασικά σκυλάκια και γατάκια, αλλά είδη προς εξαφάνιση και όταν ο άνθρωπος είναι ελεγχόμενος με τηλεκοντρόλ από περίεργα κυβερνητικά όντα, τότε η επιβίωση γίνεται απρόσμενα δύσκολη. Έναν κόσμο που μοιάζει κάπως με το δυσοίωνο Brave New World του Aldous Huxley του οποίου άλλωστε παραφράζει τον τίτλο, φαντάζεται η Ευγενία που ενσαρκώνει κι όλας μία από τις τρεις ταλαίπωρες ηρωίδες-πειραματόζωα που έχουν για όνομα έναν αριθμό και βασικό τους μέλημα τον υψηλό δείκτη του αντηλιακού, που θα τους προστατέψει από τις επικίνδυνες ηλιακές ακτίνες. Τύψεις και ευθύνες μπλέκονται σε μια μαύρη κωμωδία με υπαρξιακές ανησυχίες που διακωμωδεί την κινδυνολογία και υπερβάλλει την περιβαλλοντική καταστροφή προς γνώση και συμμόρφωση.

Το ευσύνοπτο θεατρικό έργο βλέπεται πολύ ευχάριστα μονορούφι, έχει στηθεί εξολοκλήρου από ανακυκλωμένα ή προς ανακύκλωση υλικά –ακόμη και τα πλαστικά είναι βιο-αποικοδομήσιμα—και αποτελεί τελικά την καλύτερη πρόταση για μια παράσταση-παρέμβαση, που όμως έχει την πολυτέλεια να σε προβληματίζει χωρίς να σε καταβαραθρώνει στις κοιλάδες της κατάθλιψης. Μας άρεσε ιδιαίτερα στο ρόλο της ως συνειδητοποιημένη πολίτισσα η Στέλλα Χατζημιχελάκη, όπως και τα οικολογικών και βιολογικών ανησυχιών έντυπα στο φουαγιέ που υποστηρίζουν την παράσταση.

Σκηνοθεσία: Esther Andre Gonzalez
Σκηνικά-κοστούμια: Χρήστος Κωνσταντέλλος
Ηχητικό Περιβάλλον: Socos
Κηνισιολογία: Σοφία Μάντη
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Video art: Ομάδα “Ante Portas”- Δ. Μανίνης
Παίζουν: Εβελίνα Αραπίδη, Ματίνα Δημητροπούλου, Ευγενία Μαραγκού, Στέλλα Χατζημιχελάκη

Φούρνος
Μαυρομιχάλη 168, 210 6460 748

2 σχόλια:

Paradise City είπε...

Πολύ καλό blog, μπράβο!

Balidor είπε...

Πολυ αξιόλογη παράσταση όντως :)