Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν σας αρέσει περισσότερο το θέατρο από το σινεμά; Γι' αυτούς που στο εν λόγω δίλημμα είναι αδιαπραγμάτευτα υπέρμαχοι του κινηματογράφου, το Θέατρο Μέλι προσφέρει μια αφορμή λουκούμι για να αναθεωρήσουν την κάπως αδιάλλακτη στάση τους. Η γυναίκα με τα μαύρα είναι έργο του Stephen Mallatratt, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Susan Hill και μάλλον έχει "στοιχειώσει" την ζωή του Δάνη Κατρανίδη. 13 (!) χρόνια ακριβώς μετά τη μεγάλη επιτυχία των παραστάσεων του 92' - 94' με τον Αλέκο Αλεξανδράκη τότε -καθώς παρακολουθείς την παράσταση φαντάζεσαι ότι το έργο θα πήγαινε στον Αλεξανδράκη γάντι- ο Δάνης Κατρανίδης επιστρέφει υποκριτικά αλλά και σκηνοθετικά αυτή τη φορά στον τόπο του εγκλήματος.
Η παράσταση ξεκινά όταν ο Άρθουρ Κιπς - Γιώργος Κέντρος με σκοπό να αφηγηθεί στα δικά του πρόσωπα το βιβλίο που συνέγραψε προκειμένου να ξορκίσει την ανατριχιαστική ιστορία που σημάδεψε τη ζωή του, ζητά τη βοήθεια ένος επαγγελματία ηθοποιού - Δάνη Κατρανίδη για να τον διδάξει να αναπαραστήσει το δράμα του. Με ασαφή τα όρια ανάμεσα στο θέατρο και τη ζωή η ιστορία της γυναίκας με τα μαύρα θα μπλέξει τους δύο άντρες αλλά και το κοινό σε μια καθηλωτική αγωνιώδη θεατρική περιπέτεια κλιμακούμενη μέχρις εσχάτου δευτερολέπτου της παράστασης. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη παράσταση παίζεται με αμείωτη επιτυχία στο Λονδίνο τα τελευταία 20 χρόνια.
Βασισμένοι σε μία εξαιρετική απόδοση από την Έλενα Ακρίτα τόσο ο Δάνης Κατρανίδης - αν και η ταχυλογία του πότε - πότε προδίδει την άρθρωσή του- όσο και κυρίως ο Γιώργος Κέντρος με την ευελιξία των "ρόλων" του μας χαρίζονται με δύο πραγματικά μαγευτικές και υποβλητικές ερμηνείες. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα ειδικά για το συγκεκριμένο έργο: πώς θα συνεπάρουν το κοινό οι ηθοποιοί στη φαντασία τους. Ωστόσο, η συνδρομή ενός κινηματογραφιστή σκηνοθέτη, όπως για παράδειγμα ο Μαυρίκιος, θα απογείωνε αναμφίβολα την παράσταση. Στην Γυναίκα με τα μαύρα ανατριχιάζεις και ανατριχιάζεις ειλικρινώς κι αυθεντικά, δεν φοβάσαι ωστόσο. Και αυτή η καθαρότητα των πρωτογενών συναισθημάτων εδώ ειδικά, θα είχε την καθοριστική σημασία της.
Σκηνοθεσία: Δάνης Κατρανίδης
Απόδοση: Έλενα Ακρίτα
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Τότα Πρίτσα
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Παίζουν: Δάνης Κατρανίδης, Γιώργος Κέντρος
Αριστοτέλους 87 και Φωκαίας, 210 8223160, 210 8221111
3 σχόλια:
Εγώ πάντως χέστηκα πάνω μου! Πρώτη φορά φοβήθηκα τόσο στο θέατρο...άσε που αυτή την καταραμένη γυναίκα την είδα και στον ύπνο μου!
Χωρίς πλάκα τώρα, απίστευτες ερμηνείες και πάρα πολύ καλή παράσταση γενικά:-)
Ειμαι σίγουρος οτι η ελληνικη παραγωγη θα ειναι καλύτερη...Τη λονδρεζικη την είδα το Δεκέμβρη που μας πέρασε (παραμονή Χριστουγέννων!) και δεν έπαθα και τίποτε....
παιδια ξαιρετικη παρασταση ν πατε οπωσδηποτε να την δειτε μετα το τελοσ τησ παραστασησ ετρεμα απο φοβο ο κατρανιδησ οπωσ παντα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ αλλα και ο κεντροσ εξαιρετικοσ
Δημοσίευση σχολίου